Voor sommige boeddhisten is ieder onderscheid tussen zelf en niet-zelf illusie. Dat is lichtelijk overdreven. Als ik niet in staat ben het onderscheid te maken tussen mijn huis en het huis van de buren dan kom ik ernstig in de problemen.
In mindfulness brengen we onze aandacht bij wat er zich nu voordoet. Dat is niet iets wat je bereikt na een kwartier of langer mediteren. Op het moment dat je opmerkt dat je met je aandacht afgedwaald bent, ben je eigenlijk al terug.
Of je het nu mediteren noemt of zen of mindfulness, de belangrijke beweging is: kijken. In ieder ogenblik opnieuw, wat zich aandient. Het mooie, het lelijke, het aangename, het onaangename, het spannende, het vervelende ... 'Here it is.'
‘Kon ik die boosheid, dat verdriet maar kwijtraken!’ In mindfulness proberen we niets kwijt te raken. In tegendeel, we nemen wat zich aandient au sérieux.
Een nadeel van het woord mindfulness is dat het de nadruk legt op ‘mind’. Het stuurt ons meteen de verkeerde richting uit. Mindfulness begint niet bij de geest maar bij het lichaam.