Mindfulness maakt gebruik van technieken die in het boeddhisme ontwikkeld zijn. Maar we zijn heel duidelijk: het is geen boeddhisme.

Laat ons duidelijk zijn: niet alles is oké. Mindfulness wil niet zeggen dat je alles aanvaardt of goed vindt.

Als je de populaire pers gelooft dan zweef je na een sessie mindfulness op wolkjes naar buiten. Mindfulness is juist het omgekeerde.

We zien het boeddhisme te veel als iets mentaal. We zoeken naar de effecten van meditatie op hersenscans. Maar het is niet in de eerste plaats onze geest die we cultiveren, maar ons hart.

'Als ik verdrietig ben of zorgen heb, is het zo moeilijk om in het hier en nu te blijven'. Dit is wellicht het hardnekkigste misverstand over mindfulness.

Mindfulness wordt in twee verschillende betekenissen gebruikt: als een kwaliteit van aandacht en als een werkwijze. Het dooreenhaspelen van deze twee betekenissen leidt tot grote verwarring.

Het boeddhisme wordt gezien als een geweldloze religie. Op het eerste gezicht klinkt dat mooi en eenvoudig. Zodra het wat praktischer wordt, roept het veel vragen op.

Op mijn tekst over transmissie kwamen een aantal merkwaardige reacties ...

Binnen de zentraditie is transmissie een belangrijk woord. Zen definieert zich als een ‘directe transmissie buiten de woorden om'. Maar wat wordt er dan doorgegeven?

Herbeluister het interview op Klara met Pat Donnez